Over mij valt eigenlijk niet zoveel te vertellen ☺ Zelf heb ik echter geen gebrek aan woorden, daarom staat deze pagina toch vol.☺

Ik ben getrouwd en woon in Eindhoven. Ooit waren er honden in huis en zelfs een paar jaar een puberjongen, die allemaal op hun eigen manier de boel lekker op stelten hebben gezet. Met alle drie hebben we veel gelachen, al kostten ze ons ook veel energie.

Nu is het stil en hoor je vooral het geratel of gezoem van mijn laptop. Of het muziekje dat mijn man of ik erbij opzetten. Dat mag van alles zijn, als het maar enigszins swingt. Met een mok thee en chocolade, of een doosje dropje erbij, kan ik dan een hele tijd doorwerken.

Als Facebook of internet me tenminste niet teveel afleiden! Want al die berichtjes en mailtjes van collega's vind ik maar wat leuk! Ik ben dan ook een fan van onze 'eigen' genootschap, het Valentijngenootschap. Nog meer na mijn nominatie voor de Valentijnprijs 2019, natuurlijk, maar vooral vanwege het contact met andere schrijvers. Jammer genoeg is het genootschap intussen beëindigd, maar gelukkig is de prijs weer nieuw leven ingeblazen. Ik had de eer om in 2022 opnieuw genomineerd te zijn voor de shortlist. :-)  (Respectievelijk met de chicklit-detective: Jacht op een schat en de doldwaze chicklit JP & IK)

 

En natuurlijk is er de research die ik moet verrichten voor mijn romans en verhalen. Tijdens het napluizen van de geschiedenis voor mijn historische romans kan ik moeilijk stoppen. Van het een kom je op het ander en het is allemaal even leuk of interessant!

 

Vroeger leek schrijven me helemaal niets, zo saai! Terwijl ik altijd verhalen verzon in mijn hoofd. Maar daar zat beeld bij, dat scheelt een hoop schrijfwerk ;-) Toen ik eenmaal begon om zo'n verhaal eens uit te werken, was ik niet meer te stoppen. Verhaal na verhaal en boek na boek trommelde ik weg op mijn vintage laptop. Toen ik eenmaal uitgevers had gevonden, kwamen die boeken ook één voor één op de markt. Intussen schrijf ik er weer nieuwe bij, maar mijn voorraadje is nog niet uitgeput. De plots in mijn hoofd ook niet! Van eigentijdse romans ging ik naar de historische streekroman van rond 1900 en ineens diende de Regency zich aan in mijn hoofd en daar MOEST ik gewoon gehoor aan geven. Het is dringen van binnen met al die hoofdpersonages die op papier willen komen. En dan vergeet ik nog mijn kinderboeken te noemen. Die staan tegenwoordig op een laag pitje, met uitzondering van de prentenboeken die ik maak samen met illustrator Ilaria Conalbi. Haar stijl is zo bijzonder, ook daar MOEST ik gewoon iets mee doen. zie hiernaast -->

 

Wat voer ik nog meer uit:

In real life bezoek ik graag samen met mijn lief oude stadjes en musea. Kunst en de tijd van vroeger zijn dan favoriet. Uit eten gaan of een bioscoop bezoeken blijft ook leuk. 

Een paar keer per week ga ik wandelen in het bos met een schat van een labradoodle.

Dan wordt Dani ook eens gelucht. Sinds Corona gebruiken de eigenaars een uitlaatservice.

Jarenlang was ik mantelzorger van mijn moeder die twee jaar terug is overleden op de prachtige leeftijd van 96 jaar. Daarna kwam corona en kon ik niet veel doen behalve schrijven, maar daarmee schreef ik mezelf uit de rails. Dus nu probeer ik werk en ontspanning beter te balanceren, maar schrijven is gewoon zo leuk!

 

Eigenlijk ben ik heel graag creatief bezig met mijn handen. Voordat ik ging schrijven, heb ik van alles gedaan op handwerk en knutselgebied. Maar met snel overbelaste schouders en het schrijfwerk dat door moet gaan tot minstens mijn pensioen, kom ik er niet meer zo aan toe.

Dat is niet zo erg omdat je in schrijven elke vorm van creativiteit kwijt kunt (bijvoorbeeld door een kledingontwerp in een verhaal te verwerken) en sowieso blijft schrijven mijn lievelingsbezigheid.☺